توسل (Tussle) یک لغت انگلیسی است که به معنای “جنگ و جدل کردن”، “مبارزه کردن” یا “دست و پنجه نرم کردن” می‌باشد. این واژه از ریشه‌ی آلمانی “tussen” گرفته شده است که به معنای “تقابل” یا “مبارزه” است. تلفظ این واژه به صورت /ˈtʌsəl/ انجام می‌شود.
توسل در متنوعیتهای مختلفی به کار می‌رود و نقش‌های متفاوتی دارد. به عنوان مثال، می‌تواند به مبارزه‌ای فیزیکی بین دو نفر اشاره کند، مانند “دو نفر در حال توسل و جدل در خیابان بودند” یا به مبارزه‌ای مجازی یا غیرفیزیکی، مانند “دو تیم در حال توسل برای به دست آوردن قرارداد هستند”.
در زبان انگلیسی، توسل می‌تواند به عنوان یک فعل یا اسم استفاده شود. به عنوان فعل، معنای “مبارزه کردن” یا “جنگ و جدل کردن” را دارد، مانند “اوها در مورد مسئله‌ی مالی توسل می‌کنند”. به عنوان اسم، به معنای “مبارزه” یا “جنگ و جدل” استفاده می‌شود، مانند “توسلی که بین دو تیم رخ داد، به پیروزی یکی از آنها منجر شد”.
مترادف‌هایی برای توسل عبارتند از: مبارزه، جنگ و جدل، دست و پنجه نرم کردن، نبرد، مقابله و تقابل. متضادهایی نیز شامل: صلح، همکاری، توافق و همدلی می‌شوند.
تاریخچه‌ی استفاده از واژه‌ی توسل به طور دقیق مشخص نیست، اما اولین مورد استفاده‌ی آن در انگلیسی نوشتاری به دوره‌ی قرن هفدهم برمی‌گردد. در طول زمان، توسل به عنوان یک واژه‌ی رایج در زبان انگلیسی استفاده می‌شود و در متون ادبی، روزنامه‌ها، مجلات و مکالمات روزمره به کار می‌رود.
برای مثال، در یک متن می‌توان نوشت:
“در جلسه‌ی روز گذشته، دو نماینده از دو حزب مختلف در مورد قانون جدید توسل کردند. آنها به شدت به هم واکنش نشان دادند و به جنگ و جدل پرداختند. این توسل نشان دهنده‌ی اختلافات عمیق بین دو طرف بود و هیچ توافقی بین آنها حاصل نشد.”
به طور خلاصه، توسل به معنای “جنگ و جدل کردن” یا “مبارزه کردن” است و در متنوعیتهای مختلفی به کار می‌رود. این واژه ریشه‌ی آلمانی دارد و اولین بار در قرن هفدهم در زبان انگلیسی استفاده شده است.
