لغت “Penance” یک واژه انگلیسی است که در اینجا به معنای “توبه”، “پاکسازی” و “جریمه خودسازی” به کار می‌رود. تلفظ این واژه به صورت /ˈpɛnəns/ است.
کاربردها و نقش ها:
– در مفهوم مذهبی، “Penance” به عملیاتی اشاره دارد که در برخی ادیان، به ویژه در کاتولیکیسم، به منظور توبه و پاکسازی از گناهان انجام می‌شود. این شامل انجام عملیاتی مانند نماز، روزه، صدقه دادن و… است.
– در مفهوم عمومی، “Penance” به معنای عملیاتی اشاره دارد که فرد به خود اعمال می‌کند تا خود را از گناهان پاک کند یا خود را تقویت کند. این می‌تواند شامل انجام کارهای خیریه، تلاش برای تغییر رفتار، یا پذیرش عواقب گناهان باشد.
مترادف ها و متضادها:
– مترادف های “Penance” شامل “repentance”، “atonement” و “expiation” می‌شوند.
– متضادهای “Penance” شامل “indulgence” و “forgiveness” می‌باشند.
تاریخچه و ریشه شناسی:
ریشه واژه “Penance” به زبان لاتین برمی‌گردد. این واژه از کلمه “poenitentia” به معنای “توبه” و “پشیمانی” تشکیل شده است. در طول تاریخ، مفهوم “Penance” در محدوده مذهبی و غیرمذهبی استفاده شده است.
اولین مورد استفاده:
اولین مورد استفاده از واژه “Penance” در قرن چهارم میلادی ثبت شده است. این واژه در آثار مربوط به مسیحیت و توبه مورد استفاده قرار گرفته است.
توضیحات گرامری:
واژه “Penance” یک اسم است که به صورت مفرد و جمع قابل استفاده است. به عنوان مثال:
– He performed a penance for his sins. (او برای گناهانش توبه انجام داد.)
– They were assigned penances by the priest. (آنها توسط کشیش به توبه مجبور شدند.)
به طور خلاصه، “Penance” به معنای توبه، پاکسازی و جریمه خودسازی استفاده می‌شود. این واژه در مفاهیم مذهبی و عمومی به کار می‌رود و می‌تواند به عملیاتی اشاره کند که فرد برای توبه و پاکسازی از گناهان انجام می‌دهد.
