لغت “overt” یک واژه انگلیسی است که به معنای “آشکار، آشکارا، علنی” به کار می‌رود. تلفظ این واژه به صورت آنلاین به شکل /oʊˈvɜrt/ است.
کاربردها و نقش‌ها:
– “overt” به معنای علنی بودن یا آشکار بودن چیزی استفاده می‌شود. به عنوان مثال، در حقوق، “overt act” به فعالیتی اشاره دارد که به صورت علنی و آشکار انجام می‌شود و می‌تواند موجب پیگرد قانونی شود.
– در روانشناسی، “overt behavior” به رفتارهای آشکار و قابل مشاهده اشاره دارد که برخلاف رفتارهای نهان، به طور عمومی قابل مشاهده هستند.
– در روابط بین‌الملل، “overt aggression” به حملات و تهدیدات آشکار و علنی اشاره دارد.
مترادف‌ها و متضادها:
– مترادف‌های “overt” عبارتند از: “open”, “visible”, “apparent”, “manifest”.
– متضادهای “overt” عبارتند از: “covert”, “hidden”, “secret”, “concealed”.
تاریخچه و ریشه‌شناسی:
واژه “overt” از زبان فرانسوی قدیمی “overt” به معنای “آشکار، علنی” گرفته شده است. ریشه این واژه به زبان لاتین بازمی‌گردد، که از “ob-” به معنای “بیرون” و “vertere” به معنای “چرخاندن” تشکیل شده است.
اولین مورد استفاده:
اولین مورد استفاده از واژه “overt” در انگلیسی در قرن چهاردهم میلادی ثبت شده است.
توضیحات گرامری:
“overt” یک صفت است که به عنوان صفت نسبتی به کار می‌رود و معمولاً قبل از اسم قرار می‌گیرد. به عنوان مثال، “overt act” یا “overt behavior”. همچنین، می‌توان از این واژه به صورت قید هم استفاده کرد، مانند “overtly” به معنای “به طور آشکار” یا “به صورت علنی”.
به طور خلاصه، “overt” به معنای “آشکار، آشکارا، علنی” استفاده می‌شود و در حقوق، روانشناسی و روابط بین‌الملل کاربردهای مختلفی دارد. این واژه از زبان فرانسوی قدیمی به انگلیسی وارد شده است و اولین بار در قرن چهاردهم میلادی به کار رفته است.
