Occult یک واژه انگلیسی است که به معنای “مخفی”، “غیبی”، “جادویی” و “تاریک” به کار می‌رود. تلفظ این واژه به صورت /əˈkʌlt/ است.
کاربردهای این واژه در حوزه‌های مختلفی از جمله جادو، اسرارآمیزی، تاریخ، فلسفه، علوم غریبه و غیره دیده می‌شود. به عنوان مثال، در جادوشناسی، Occult به معنای دانش و فنون مربوط به جادو و سحر و شعوذه استفاده می‌شود. در علوم غریبه، Occult به معنای مطالعه و تحقیق در مورد پدیده‌های غیرمعمول و ناشناخته مانند تله‌پذیری، تلفاتی، تلفاتی‌گری، و غیره استفاده می‌شود.
مترادف‌های این واژه عبارتند از: mysterious، hidden، secret، esoteric، arcane، mystical، supernatural، و غیره. متضادهای این واژه عبارتند از: obvious، visible، clear، و غیره.
ریشه شناسی این واژه به زبان لاتین برمی‌گردد. این واژه از دو کلمه‌ی لاتین Occultus و Occultare تشکیل شده است که به ترتیب به معنای “پنهان” و “پنهان کردن” هستند.
اولین مورد استفاده از این واژه در قرن ۱۶ میلادی بوده است. در آن زمان، Occult به معنای “پنهان” و “مخفی” به کار می‌رفت.
در گرامر، Occult به عنوان صفت به کار می‌رود و معمولاً قبل از اسم قرار می‌گیرد. به عنوان مثال، عبارت “Occult knowledge” به معنای “دانش مخفی” است. همچنین، این واژه به عنوان فعل نیز به کار می‌رود و به معنای “پنهان کردن” استفاده می‌شود. به عنوان مثال، عبارت “He occulted his true intentions” به معنای “او نیت‌های واقعی خود را پنهان کرد” است.
