نوماد (Nomad) یک لغت انگلیسی است که به معنای “کوچ‌نشین”، “عشایری” و “گردشگر” به کار می‌رود. تلفظ این لغت به صورت /ˈnoʊ.mæd/ است.
کاربردهای این لغت بسیار گسترده هستند. در معنای اولیه، نوماد به فردی گفته می‌شود که بدون محل ثابتی زندگی می‌کند و به دنبال چرایی و گردش است. در معنای دوم، نوماد به عنوان عضوی از یک قبیله یا عشایر گفته می‌شود که به صورت کوچ‌نشین در مناطق مختلف زندگی می‌کنند. در معنای سوم، نوماد به عنوان یک گردشگر یا مسافر که به صورت موقت در مناطق مختلف اقامت می‌کند، استفاده می‌شود.
مترادف‌های این لغت شامل کوچ‌نشین، عشایری، گردشگر، مسافر، مهاجر، و متضادهای آن شامل ثابت‌نشین، شهرنشین، و مقیم هستند.
ریشه شناسی این لغت به واژه‌ی لاتین “nomas” با معنای “چرا” و “گردش” بازمی‌گردد. این واژه در زبان‌های دیگری مانند فرانسوی و اسپانیایی نیز به کار می‌رود.
اولین مورد استفاده از این لغت در قرن هفتم میلادی در انگلستان ثبت شده است. در گرامر انگلیسی، این لغت به عنوان یک اسم مفعول به کار می‌رود. به عنوان مثال: “The nomads were moving their tents to a new location” به معنای “نومادها در حال انتقال چادرهایشان به مکان جدیدی بودند”.
در کل، نوماد یک لغت گسترده با کاربردهای متنوع است که در زبان انگلیسی و زبان‌های دیگر به کار می‌رود.
