لغت Mundane به معنای روزمره، عادی، معمولی و خاکستری است. این واژه از ریشه لاتین “mundus” به معنای جهان گرفته شده است. تلفظ این واژه به صورت /ماندین/ است.
از کاربردهای این واژه می‌توان به استفاده در متون ادبی، فلسفی و علمی اشاره کرد. در ادبیات، این واژه به معنای عادی و خاکستری بودن زندگی و جهان استفاده می‌شود. در فلسفه، Mundane به معنای جهان مادی و معمولی استفاده می‌شود. در علم، این واژه به معنای مربوط به زمین و جهان مادی استفاده می‌شود.
مترادف‌های این واژه عبارتند از: ordinary، commonplace، everyday، routine، و dull. متضادهای این واژه عبارتند از: extraordinary، exceptional، و remarkable.
اولین مورد استفاده از این واژه در اوایل قرن 17 میلادی در انگلستان ثبت شده است. در گرامر، این واژه به عنوان صفت استفاده می‌شود و معمولاً قبل از اسم قرار می‌گیرد. به عنوان مثال، “Mundane tasks can be tedious and boring.”
در نتیجه، Mundane یک واژه رایج در ادبیات، فلسفه و علم است که به معنای عادی، معمولی و خاکستری استفاده می‌شود. این واژه مترادف‌هایی مانند ordinary و commonplace دارد و متضادهایی مانند extraordinary و exceptional. این واژه به عنوان صفت استفاده می‌شود و معمولاً قبل از اسم قرار می‌گیرد.
