لغت Miscreant به معنای فردی است که از اعتقادات و ارزش‌های معمول جامعه خود دوری می‌کند و به نوعی از مسیر معمول خارج می‌شود. این لغت از واژهٔ فرانسوی “miscreant” به معنای کافر گرفته شده است. تلفظ این لغت به صورت /mɪsˈkriːənt/ است.
مثال:
– The miscreant was caught stealing from the store.
– The miscreant’s behavior was not tolerated in the community.
مترادف‌های این لغت عبارتند از: wrongdoer، villain، criminal، malefactor، offender، culprit، lawbreaker، delinquent.
متضادهای این لغت عبارتند از: saint، virtuous، righteous.
تاریخچهٔ این لغت به قرون وسطی بازمی‌گردد، زمانی که این لغت به معنای کافر به کار می‌رفت. در زمان حاضر، این لغت بیشتر به معنای فردی است که از ارزش‌ها و اعتقادات جامعه خود دوری می‌کند و به نوعی از مسیر معمول خارج می‌شود به کار می‌رود.
در گرامر، این لغت به عنوان صفت و اسم به کار می‌رود. به عنوان صفت، این لغت به معنای شرور، بدجنس و خلاف اخلاق به کار می‌رود. به عنوان اسم، این لغت به معنای فردی که از اعتقادات و ارزش‌های جامعه خود دوری می‌کند به کار می‌رود.
اولین مورد استفادهٔ این لغت به معنای کافر در قرون وسطی بوده است. در زمان حاضر، این لغت بیشتر به معنای فردی است که از ارزش‌ها و اعتقادات جامعه خود دوری می‌کند و به نوعی از مسیر معمول خارج می‌شود به کار می‌رود.
