Invective یک واژه انگلیسی است که به معنای سخنان توهین آمیز و تند و تیز استفاده می‌شود. این واژه از دو کلمه لاتین “in-” به معنای “not” و “vehere” به معنای “to carry” تشکیل شده است، بنابراین معنای کلمه invective به “سخنانی که نمی‌توانند برداشت شونده را به خود بگیرند” می‌رسد.
تلفظ این واژه به صورت /ɪnˈvɛktɪv/ است.
استفاده از invective در زبان انگلیسی برای بیان سخنان توهین آمیز و تند و تیز در مواردی مانند سیاست، رسانه‌ها، و محیط‌های کاری شایع است. این واژه معمولاً برای توصیف سخنانی استفاده می‌شود که به شدت تند و تیز و با توهین به شخص یا گروهی از افراد هستند.
مترادف‌های invective عبارتند از: abuse، vituperation، tirade، diatribe، harangue، denunciation، condemnation، criticism، attack، insult.
متضادهای invective عبارتند از: praise، compliment، flattery، admiration.
تاریخچه استفاده از invective به دوره رنسانس بازمی‌گردد، اما این واژه در زبان انگلیسی به طور گسترده‌ای در قرن های ۱۸ و ۱۹ میلادی مورد استفاده قرار گرفت.
در گرامر، invective به عنوان یک صفت استفاده می‌شود، به عنوان مثال: “He hurled invective insults at his opponent during the debate.”
در کاربردهای دیگر، invective می‌تواند به عنوان یک اسم استفاده شود، به عنوان مثال: “The politician’s speech was filled with invective against his opponents.”
همچنین، invective می‌تواند به عنوان یک صفت توصیفی برای یک سبک سخنرانی یا نوشتاری استفاده شود، به عنوان مثال: “The article was written in an invective tone, attacking the author’s critics.”
