لغت Infallible به معنای بی‌خطا، بی‌عیب و نقص، بی‌تقصیر و بی‌گناه است. تلفظ این لغت به صورت /ɪnˈfæləbl/ انجام می‌شود.
این لغت در متون مختلف به کار می‌رود و در بسیاری از زمینه‌ها اهمیت دارد. به عنوان مثال، در مذهب، Infallible به معنای بی‌خطا بودن ائمه اثنی عشر در تفسیر قرآن و حدیث به کار می‌رود. در علوم پزشکی، این لغت به معنای دستگاه‌های پزشکی و تشخیصی بی‌خطا و بدون اشتباه استفاده می‌شود. همچنین، در حوزه فناوری، Infallible به معنای سیستم‌هایی که بدون خطا و اشتباه عمل می‌کنند به کار می‌رود.
مترادف‌های Infallible عبارتند از flawless، faultless، impeccable و accurate. از متضادهای این لغت می‌توان به fallible، imperfect و erroneous اشاره کرد.
ریشه شناسی این لغت به لاتین برمی‌گردد. این واژه از دو کلمهٔ in و fallible تشکیل شده است. کلمهٔ fallible به معنای قابل اشتباه و خطا است.
اولین مورد استفادهٔ Infallible در متون انگلیسی به سال ۱۵۳۱ برمی‌گردد. در گرامر، Infallible به عنوان صفت به کار می‌رود و معمولاً قبل از اسم قرار می‌گیرد. به عنوان مثال، جملهٔ “He is an infallible leader” به معنای “او یک رهبر بی‌خطا است” است. همچنین، این لغت به عنوان صفت مقابل fallible به کار می‌رود.
