لغت Fretful به معنای ناراحت، بی قرار، نگران و عصبانی است. تلفظ این لغت به صورت /ˈfrɛtfəl/ است.
مترادف های این لغت عبارتند از anxious، worried، uneasy، nervous و upset. متضادهای آن شامل calm، relaxed و composed می باشند.
ریشه شناسی این لغت به قرن ۱۵ انگلیسی برمی‌گردد و از فرانسوی fret, فعل فرانسوی فریتن به معنای “به هم ریختن” گرفته شده است.
اولین مورد استفاده از این لغت در ادبیات انگلیسی در سال ۱۵۳۰ ثبت شده است. به عنوان مثال، در کتاب “The Boke of Curtasye” اثر “Hugh Rhodes” از این لغت استفاده شده است.
این لغت در زبان انگلیسی به عنوان صفت به کار می‌رود و معمولاً برای توصیف افرادی استفاده می‌شود که به دلیل نگرانی‌ها و استرس‌هایشان، بی قرار و عصبانی هستند. به عنوان مثال، “She was feeling very fretful and couldn’t concentrate on her work.”
همچنین، این لغت در ادبیات و شعر نیز به کار می‌رود. به عنوان مثال، در شعر “Ode to a Nightingale” اثر “John Keats” از این لغت استفاده شده است:
“My heart aches, and a drowsy numbness pains
My sense, as though of hemlock I had drunk,
Or emptied some dull opiate to the drains
One minute past, and Lethe-wards had sunk:
‘Tis not through envy of thy happy lot,
But being too happy in thine happiness,—
That thou, light-winged Dryad of the trees
In some melodious plot
Of beechen green, and shadows numberless,
Singest of summer in full-throated ease.
O, for a draught of vintage! that hath been
Cool’d a long age in the deep-delved earth,
Tasting of Flora and the country green,
Dance, and Provençal song, and sunburnt mirth!
O for a beaker full of the warm South,
Full of the true, the blushful Hippocrene,
With beaded bubbles winking at the brim,
And purple-stained mouth;
That I might drink, and leave the world unseen,
And with thee fade away into the forest dim:
Fade far away, dissolve, and quite forget
What thou among the leaves hast never known,
The weariness, the fever, and the fret
Here, where men sit and hear each other groan;
Where palsy shakes a few, sad, last gray hairs,
Where youth grows pale, and spectre-thin, and dies;
Where but to think is to be full of sorrow
And leaden-eyed despairs,
Where Beauty cannot keep her lustrous eyes,
Or new Love pine at them beyond to-morrow.”
