کلمه “Epithet” در زبان انگلیسی به معنای صفت، صفت ملحق، صفت توصیفی و صفت مشخصه استفاده می‌شود. این کلمه از ریشه یونانی “ἐπίθετον” به معنای “ملحق به” گرفته شده است.
تلفظ کلمه “Epithet” به صورت /ˈɛpəθɛt/ است.
استفاده از Epithet در زبان انگلیسی به منظور توصیف و تعریف یک شخص، مکان، یا شیء است. این کلمه معمولاً به صورت ملحق به نام یا عنوان مورد استفاده قرار می‌گیرد. به عنوان مثال، “Alexander the Great”، “Catherine the Great”، “Ivan the Terrible” و “Richard the Lionheart” همه مثال‌هایی از استفاده از Epithet هستند.
نقش Epithet در زبان انگلیسی به دو صورت توصیفی و شناسایی است. در نقش توصیفی، Epithet برای توصیف و تعریف یک شخص، مکان، یا شیء استفاده می‌شود. در نقش شناسایی، Epithet برای تمایز دادن یک شخص، مکان، یا شیء از دیگران استفاده می‌شود.
مترادف‌های کلمه Epithet عبارتند از: attribute, label, tag, designation, title, nickname و cognomen.
متضادهای کلمه Epithet عبارتند از: generic term و category.
اولین مورد استفاده از کلمه Epithet در ادبیات یونان باستان بوده است. در ادبیات یونان باستان، Epithet برای توصیف خدایان و قهرمانان استفاده می‌شد. به عنوان مثال، “Athena the Wise” و “Odysseus the Cunning” هر دو مثال‌هایی از Epithet در ادبیات یونان باستان هستند.
در گرامر، Epithet به عنوان یک صفت ملحق به نام یا عنوان مورد استفاده قرار می‌گیرد. به عنوان مثال، در عبارت “Alexander the Great”، “the Great” به عنوان Epithet به نام Alexander ملحق شده است.
