Edifice یک واژه انگلیسی است که به معنای ساختمان بلند و بزرگ است. تلفظ این واژه به صورت /ˈɛdɪfɪs/ انجام می‌شود.
کاربردهای این واژه در زبان انگلیسی بسیار گسترده است و می‌تواند به هر نوع ساختمان بلند و بزرگی که شامل چندین طبقه باشد، اشاره کند. این واژه معمولاً در مورد ساختمان‌های تاریخی، مذهبی، دولتی و فرهنگی استفاده می‌شود.
مترادف‌های این واژه عبارتند از: building, structure, construction, tower و skyscraper. متضادهای آن شامل واژه‌های hut و shack هستند.
ریشه شناسی این واژه به لاتین برمی‌گردد که از واژه‌ی “aedificium” به معنای ساختمان گرفته شده است.
اولین مورد استفاده از این واژه در قرن ۱۴ میلادی بوده است. در این دوره، این واژه به معنای ساختمان بلند و بزرگی که به عنوان مرکز قدرت و اقتدار در یک شهر یا منطقه قرار دارد، استفاده می‌شد.
در گرامر انگلیسی، این واژه به عنوان یک اسم مفرد مورد استفاده قرار می‌گیرد. به عنوان مثال:
– The edifice was a magnificent sight to behold.
– The ancient edifice was in need of restoration.
در نتیجه، Edifice به معنای ساختمان بلند و بزرگ است که در مورد ساختمان‌های تاریخی، مذهبی، دولتی و فرهنگی استفاده می‌شود. این واژه در قرن ۱۴ میلادی به کار رفته است و در گرامر به عنوان یک اسم مفرد مورد استفاده قرار می‌گیرد.
