کلمه “coerce” یک فعل انگلیسی است که به معنای اجبار کردن یا مجبور کردن فرد دیگری به انجام چیزی استفاده می‌شود. تلفظ این کلمه به صورت /kəʊˈɜːrs/ است.
کاربردها و نقش‌ها:
– در حوزه حقوق: این کلمه به کار می‌رود تا به فرایند قانونی اشاره کند که در آن فردی تحت فشار یا تهدید قرار می‌گیرد تا عملی را انجام دهد یا از انجام عملی خودداری کند.
– در روابط بین‌الملل: ممکن است کشورها از این روش برای تحقق اهداف سیاسی، اقتصادی یا نظامی خود استفاده کنند.
– در روابط شخصی: این کلمه می‌تواند به معنای اجبار یا تحت فشار قرار دادن فردی برای انجام یک کار خاص باشد.
مترادف‌ها و متضادها:
مترادف‌های “coerce” عبارتند از: force, compel, pressure, oblige.
متضادهای “coerce” عبارتند از: persuade, convince, encourage.
تاریخچه و ریشه‌شناسی:
کلمه “coerce” از واژه لاتین “coercere” به معنای “فشار و اجبار” گرفته شده است. این واژه از ترکیب دو کلمه “co-” به معنای “با هم” و “arcere” به معنای “بستن” تشکیل شده است.
اولین مورد استفاده:
اولین مورد استفاده از کلمه “coerce” در قرن ۱۶ام میلادی ثبت شده است.
توضیحات گرامری:
کلمه “coerce” یک فعل است که می‌تواند به صورت مستقیم یا غیرمستقیم استفاده شود. به عنوان مثال:
– فعل مستقیم: He coerced her into signing the contract. (او او را مجبور کرد که قرارداد را امضا کند.)
– فعل غیرمستقیم: He coerced her by threatening to reveal her secret. (او با تهدید به فاش کردن راز او را مجبور کرد.)
به طور کلی، کلمه “coerce” به معنای اجبار کردن یا مجبور کردن فرد دیگری به انجام چیزی استفاده می‌شود و در حوزه‌های مختلفی مانند حقوق، روابط بین‌الملل و روابط شخصی کاربرد دارد.
