Antithesis یکی از اصطلاحات زبانی است که در زبان انگلیسی به کار می‌رود و به معنای متضاد یا ضدیت است. این واژه از دو کلمه یونانی “anti” به معنای مخالف و “thesis” به معنای گفته، ادعا یا موضوع تشکیل شده است. تلفظ این واژه به صورت /ænˈtɪθəsɪs/ است.
کاربردهای این واژه در زبان انگلیسی بسیار گسترده است و در ادبیات، سخنرانی، فلسفه، روانشناسی و دیگر حوزه‌های علمی به کار می‌رود. در ادبیات، این واژه به معنای مقابل یک مفهوم یا ایده در یک جمله یا پاراگراف استفاده می‌شود. در سخنرانی، این واژه به معنای مقابل دو مفهوم در یک جمله یا پاراگراف به کار می‌رود. در فلسفه، این واژه به معنای مقابل دو مفهوم یا ایده در یک متن به کار می‌رود. در روانشناسی، این واژه به معنای مقابل دو احساس یا ویژگی در یک فرد به کار می‌رود.
مترادف‌های این واژه عبارتند از: opposite, contrast, contradiction, reverse, inverse و متضادهای آن عبارتند از: similarity, agreement, harmony, synthesis.
تاریخچه و ریشه شناسی این واژه به دوره یونان باستان بازمی‌گردد. این واژه در آثار افلاطون و آرسطو به کار رفته است. در ادبیات انگلیسی، این واژه برای اولین بار در قرن شانزدهم میلادی در آثار شکسپیر به کار رفته است.
در گرامر، antithesis به عنوان یک شکل از مقابله در جمله به کار می‌رود. به عنوان مثال، در جمله “To be or not to be”، دو مفهوم “بودن” و “نبودن” در مقابل یکدیگر قرار گرفته‌اند.
در کل، antithesis به عنوان یک شکل از مقابله در زبان انگلیسی به کار می‌رود و در ادبیات، سخنرانی، فلسفه و روانشناسی به کار می‌رود. این واژه دارای مترادف‌ها و متضادهاست و در گرامر به عنوان یک شکل از مقابله در جمله به کار می‌رود.
